So Long, Marianne

Marianne Ihlen ve Leonard Cohen

Marianne Ihlen, sevgilisi Alex Jensen'le beraber Oslo'dan Yunanistan'ın Hydra Adası'na geldiğinde 20'li yaşlarının başında. 1950'li yıllar. Kendilerine beyaz badanalı bir ev alıp adaya yerleşiyorlar ve burada bir de çocukları oluyor.
Hydra Adası o dönemde aralarında  Göran Tunstrøm ve Leonard Cohen'in de olduğu, oldukça başarılı sanatçılara ev sahipliği yapıyor.
Mutlu geçen bir kaç yıldan sonra Alex, Marianne'i ve adayı terk ediyor. Marianne üzgün bir şekilde sahilde dolaşırken biri ona sesleniyor: "Gelip bize katılmaz mısın?". İşte o "biri" Leonard Cohen'den başkası değil. "Hayatında gördüğü en güzel kız" olduğunu söylediği Marianne'ı arabayla Yunanistan'dan Oslo'ya kadar götürüyor.
Bir kaç ay kadar sonra Marianne Montreal'den bir telgraf alıyor: "Evim var. Tek ihtiyacım kadınım ve oğlu. Sevgiler, Leonard."
1960'lı yıllarda Leonard, Marianne ve "Küçük Axel" beraber yaşıyorlar. Leonard "Flowers for Hitler" isimli şiir kitabını Marianne'e adıyor.

Şarkının bir versiyonu şöyle:

Aradan yıllar geçiyor. Kanada'da bir mezuniyet töreninde, okulun grubu bu şarkıyı söylüyor. Öğrenciler neşeli. Herkes mutlu. Derken, sahneye yaşlı bir adam çıkıyor ve çocuklara musallat olup şarkıya eşlik etmeye başlıyor. Bizde olsa o adamı hemen sahneden indirirler ama o yaşlı adam şarkıyı sonuna kadar söylüyor ve büyük alkış da alıyor. Bakalım yaşlı adamı tanıyabilecek misiniz?

Şarkının sözleri de şöyle:

Come over to the window, my little darling,
I'd like to try to read your palm.
I used to think I was some kind of Gypsy boy
before I let you take me home.

Now so long, Marianne, it's time that we began
to laugh and cry and cry and laugh about it all again.

Well you know that I love to live with you,
but you make me forget so very much.
I forget to pray for the angels
and then the angels forget to pray for us.

Now so long, Marianne, it's time that we began ...

We met when we were almost young
deep in the green lilac park.
You held on to me like I was a crucifix,
as we went kneeling through the dark.

Oh so long, Marianne, it's time that we began ...

Your letters they all say that you're beside me now.
Then why do I feel alone?
I'm standing on a ledge and your fine spider web
is fastening my ankle to a stone.

Now so long, Marianne, it's time that we began ...

For now I need your hidden love.
I'm cold as a new razor blade.
You left when I told you I was curious,
I never said that I was brave.

Oh so long, Marianne, it's time that we began ...

Oh, you are really such a pretty one.
I see you've gone and changed your name again.
And just when I climbed this whole mountainside,
to wash my eyelids in the rain!

Oh so long, Marianne, it's time that we began ...